قدس آنلاین- کودکان زندانی حبس مادرانشان هستند. طبق آخرین آمار اعلام شده توسط مدیرکل امور کودکان، نوجوانان و خانواده سازمان بهزیستی کشور هم اکنون حدود ۲۳۰۰ کودک زیر دو سال به دلیل زندانی بودن والدین خود در زندان به سر می‌برند. محمد نفریه می‌گوید: کودکان بالای ۲ سال، باید به بهزیستی کشور واگذار شوند و همچنین کودکان زیر دو سال که رابطه عاطفی با مادر دارند باید تا خروج از دو سالگی در زندان بمانند.

زندان برای کودکان محیطی امن نیست

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران نیز در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: در بازدیدهایی که سه سال پیش از زندان زنان داشتم، عنوان کردم که محیط زندان برای این کودکان مناسب نیست. در زندان زنان، مجرمان بلحاظ جرم تفکیک نشده‌اند و در هر بند، افراد متعدد با جرایم مختلف در کنار هم به سر می‌برند. در این میان هستند مادرانی که کودکان زیر دو سال دارند و ممکن است کودک در معرض آسیب و خطر قرار گیرد.

فاطمه دانشور اضافه می‌کند: طبق قانون کودکان تا دوسالگی باید در کنار مادرانشان باشند، اما شرایط حاکم در زندان برای کودکان آسیب‌زا ست. کودکان بهتر است حداقل ساعت‌هایی را دور از محیط زندان سر کنند. حتی برای اقامت شبانه نیز بهتر است ترتیبی در زندان‌ها اتخاد شود که مادر و کودک جدا از بند زنان باشند.

دانشور تاکید می‌کند: من مدافع ایجاد و ساخت مهدکودک در زندان‌ها هستم و کاملاً از این موضوع دفاع می‌کنم. چرا که آن را جزو ضروریات زندان‌ها می‌دانم. ضروریاتی که هم خیرین می‌توانند در آن ورود پیدا کنند، هم قوه قضاییه باید در این خصوص تصمیم بگیرد و آن را اجرایی کند.

این فعال اجتماعی در ادامه بیان می‌کند: محیط فیزیکی زندان به‌لحاظ نور، ابعاد پنجره‌ها و کلاً فضای فیزیکی دلچسب و شادی برای کودک نیست. از آنجا که فضا مانند خاطره در ذهن کودک باقی‌ می‌ماند، نیاز است حداقل برای ساعاتی کودکان از این محیط بی‌نشاط جدا شوند.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران به بازدید اخیرش از زندان زنان اشاره کرده و می‌گوید: در بندها از نوزاد چند روزه تا بچه‌ای که تازه راه رفتن یاد گرفته است، در کنار مادرانشان دیده می‌شوند. در صورتی که به نظر می‌رسد باید بند مادر وکودک از بند زنان تنها تفکیک شده باشد.

نماز به کمک خیرین است

مؤسس و مدیرعامل خیریه مهرآفرین به لزوم بیشتر شدن حمایت از زنان زندانی اشاره کرده و می‌افزاید: نیاز است که از مادران زندانی، خصوصاً آنها که فرزندانی بیرون از زندان دارند حمایت بیشتری شود. لازم است که سازمان‌های مردم نهاد و داوطلبینی که درصدد تأسیس خیریه و انجام کار خیر هستند به کمک حل این مشکل بشتابند.

دانشور به عدم آگاهی‌رسانی از این مشکلات در کشور اشاره کرده و می‌گوید: یکی از ایرادهایی که به سیستم قضایی کشور وارد است، عدم آگاهی رسانی است. مسئولین با مردم و خیرین، بصورت شفاف و عیان مشکلات را مطرح نمی‌کنند و از آنجا که مردم بی‌اطلاع هستند، کاری هم انجام نمی‌دهند. در صورتی که نیاز به این همه احتیاط نیست، چرا که این مشکلات پدیده‌هایی جهانی است. در دنیا کشوری سراغ نداریم که زن زندانی یا مادر زندانی نداشته باشد و همه با این معضل دست به گریانند. بی شک اگر سالها پیش از این، خیرین ضرورت تأسیس مهدکودک در زندان را می‌دانستند، امروز هیچ زندانی بدون مهد در کشور وجود نداشت.

وی در پایان می‌گوید: کودک به دلیل جرم مادر باید در زندان باشد. این وظیفه ما ست که شرایط را به سمتی ببریم تا حضور کودک در کنار مادر و سایر زنان زندانی با کمترین هزینه باشد.